İnsan gönlü nereye gitmek isterse sanırım o tarafa yol alıyor. Bazen bu doğru yol, bazen de yanlış yol olabiliyor. Bazen de çıkmaz yollarda kalıyor. İşte! O zaman ürkek ve çekingen bir ceylan yavrusu gibi, nereye doğru, hangi yöne doğru kaçacağını şaşırıyor.
Yalpalıyor olduğu yerde. Kestiremiyor. Olduğu yerde çakılı, çivilenmiş bir şekilde kalıyor. Gideceği yolun ucunu göremiyor.
Bir an karar vermesi gerekiyor. En kötü karar kararsızlıktan daha iyidir dercesine, vuruyor kendini önüne çıkan ilk yol sapağına. Gideceği bu yolda karşılacacağı olaylara karşı birazda şansını kendi yaratıyor.
Melodi AKÇAY
Ama çoğu kez de bilmeden istemediği yollara gidiyor... İşte o zaman ondana daha ürkeği olmuyor dünya üzerinde...
YanıtlaSil