Son zamanlarda hızla artan teknolojinin etkisiyle, komşuluk ilişkileri bir garip hal almaya başladı. Eskiden mahalle aralarında veya bir sokak ya da cadde boyunca oturan insanlar birbirlerini tanır ve haklarında çoğu şeyi bilirken, bugün karşı tarafında veya yanında oturan komşunun kim olduğunu, bilemez olduk. Komşuluk kavramı bir aile, akraba ilişlileri kadar değer taşır.
Bugün oturduğun apartmanda komşunu tanımayan, neye ihtiyacı olup olmadığını bilmeyen insanlar haline geldik. Oysa komşuluk örf ve adetlerimizde terk etmememiz gereken kavramlardandır.
Boş arsaların yerini büyük apartmanların alması ve geçim sıkıntısı yüzünden birçok insan komşuluk kavramından yoksun bir hayat sürmektedir. Çalışan kesim günümüz şartlarında arttığı için, yandaki veya karşı tarafında kimin dahi oturduğundan bi haber yaşamaktadır. Bu gibi düşüncelerin aslında çalışmaylada ilintili olabileceğine pek inanmıyorum...
Komşu komşunun külüne muhtaç tır diye bir atasözümüz vardır. İşte bu söz bir zamanlar bir komşumun gerçekten işine yaramış.
Eskiden tüm mahalle halkı birbirlerine bir günaydın, bir merhaba, iyi akşamlar sözünü esirgemezken, bugün aynı mahalleyi bıraktım, aynı apartmanda oturduğun komşun merdivenlerde karşılaştığınız an başını ya öne eğiyor, ya çeviriyor, ya görmemezlikten geliyor, ya da ağzından belli belirsiz, istemsiz bir şekilde zorla cümleler çıkıyor. Ne kadar acı bir durum.
Yavaş yavaş örf ve adetlerimizi kaybetmeye başladığımız gibi , galiba insanlığımızıda kaybediyoruz. dostluğa, arkadaşlığa, komşuluğa önem vermeyen bir toplum haline geliyoruz ne yazık ki...
Melodi AKÇAY
Bugün oturduğun apartmanda komşunu tanımayan, neye ihtiyacı olup olmadığını bilmeyen insanlar haline geldik. Oysa komşuluk örf ve adetlerimizde terk etmememiz gereken kavramlardandır.
Boş arsaların yerini büyük apartmanların alması ve geçim sıkıntısı yüzünden birçok insan komşuluk kavramından yoksun bir hayat sürmektedir. Çalışan kesim günümüz şartlarında arttığı için, yandaki veya karşı tarafında kimin dahi oturduğundan bi haber yaşamaktadır. Bu gibi düşüncelerin aslında çalışmaylada ilintili olabileceğine pek inanmıyorum...
Komşu komşunun külüne muhtaç tır diye bir atasözümüz vardır. İşte bu söz bir zamanlar bir komşumun gerçekten işine yaramış.
Eskiden tüm mahalle halkı birbirlerine bir günaydın, bir merhaba, iyi akşamlar sözünü esirgemezken, bugün aynı mahalleyi bıraktım, aynı apartmanda oturduğun komşun merdivenlerde karşılaştığınız an başını ya öne eğiyor, ya çeviriyor, ya görmemezlikten geliyor, ya da ağzından belli belirsiz, istemsiz bir şekilde zorla cümleler çıkıyor. Ne kadar acı bir durum.
Yavaş yavaş örf ve adetlerimizi kaybetmeye başladığımız gibi , galiba insanlığımızıda kaybediyoruz. dostluğa, arkadaşlığa, komşuluğa önem vermeyen bir toplum haline geliyoruz ne yazık ki...
Melodi AKÇAY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder